2018 dag 12 zaterdag 5 mei

5 mei 2018 - Thémines, Frankrijk

 Vanmorgen zijn we om 5.45 uur opgestaan, om 6.30 uur tot zeven uur ontbijt gehad en om 7.15 uur stonden we op het station van Figeac. Precies op tijd kwam de pendelbus om Nelly op te halen en we hebben haar uitgezwaaid. Dus om 7.30 uur zijn we al aan de wandel gegaan. Na 10 km voorspoedig wandelen over een egaal terrein  hebben we een korte pauze genomen. Het zou 28 km zijn naar de plaats waar we nu zijn en we trokken dus rustig verder om de resterende 18 km af te leggen. We werden ingehaald door twee Franse wandelaars, jonge jongens die vandaag pas in Figeac zijn begonnen en al pratende wandelden we verder waardoor we een afslag hebben gemist.  Via een omweg van ongeveer 2 km kwamen we weer op de route en daarna kwamen we aan in een klein plaatsje waarvan we de naam alweer vergeten zijn en hebben we een lange pauze gehouden. Tot onze schrik hadden we er toen al 28 km opzitten en iemand wist ons te vertellen dat het naar het eindpunt nog 10 km was.  Daar geloofden we niet veel van maar op het einde bleek het toch waar. Al met al hebben we vandaag 38 km getippeld en dat was ons record voor deze reis. Gelukkig werden we allerhartelijkst ontvangen door onze gastheer en gastvrouw met een paar pilsjes en toen was het leed alweer snel vergeten. Gelukkig was het onderweg niet al te warm en nu breekt het zonnetje door en zitten we lekker voor de gîte  een pilsje te drinken, of twee. Het is nu bijna zeven uur en we gaan dadelijk eten. Eens kijken of onze gastvrouw lekker kan koken. Bij ons zitten nog zes andere wandelaars, allen Fransen, en als die gaan praten verstaan we er niks van. Maar het is wel gezellig met z’n allen bij elkaar op het terras.  Nelly heeft vandaag een berichtje gestuurd dat ze goed is aangekomen in Le Puy en dat ze daar haar tenten heeft opgeslagen. Zij slaapt dus op de camping en zal morgen met de auto naar huis vertrekken. Ik ben blij dat ik mijn pet bij me heb want die pet doet goede diensten: als het regent wordt alleen de klep nat en als het warm is  zweet ik zoveel dat de klep ook nat wordt. Met andere woorden ik heb altijd een natte tklep. Een wet pet.  Zo, nu eten en morgen de laatste 25 km naar Rocamadour. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Elma en Lei:
    5 mei 2018
    Fijn dat jullie wandeltocht voorspoedig verloopt, soms 'n korte dan weer 'n lange route zo blijft het wel afwisselend. Je weet immers niet wat je te wachten staat. Hopelijk heeft Nelly er ook van genoten.
    En die wet pet is een goede uitvinding. Elke dag pilsjes of wijntjes wat wil je nog meer.
    Nog veel wandelplezier!
  2. Wim Spaubek:
    5 mei 2018
    Hallo Hay en Loek,
    We volgen met veel interesse jullie tocht. Voor jullie is het vooral genieten in tegenstelling met het eerste jaar. Ga zo door. We lezen jullie verslag met een beetje weemoed. Wat waren we graag weer op pad gegaan, maar om medische redenen zit het er voorlopig niet in. Misschien volgend jaar. We blijven optimistisch. Jullie ook? Loop ze en geniet.
    Tilly en Wim Spaubek
  3. Ria en Frans:
    5 mei 2018
    Wat, morgen al de laatste etappe? Ik dacht dat jullie zes weken gingen wandelen! Hadden jullie onderweg al alcohol genuttigd dat je een afslag hebt gemist? Fijn dat alles weer goed is gekomen; een paar pilsjes smaken dan nog lekkerder, nietwaar?
    Ria en ik wensen jullie morgen weer een voorspoedige etappe toe; hopelijk met goed weer. Hier blijft het voorlopig fraai weer.
    Ik lees morgen wel weer hoe jullie het er van af hebben gebracht.
    Slaap zacht en wordt tijdig wakker.