2018 Dag 4 vrijdag 27 april

Zoals jullie gemerkt hebben was er gisteren geen verbinding. Maar het was ook stervendskoud waar we terecht waren gekomen dus had ik ook niet veel zin om een verhaal te typen. Want zoals de meesten weten spreek ik dit verhaal in en wordt het via een spraakherkennings systeem in tekst omgezet. Af en toe nog wat namen corrigeren en klaar is kees. Even terug naar voorgisteren toen we  in een gite zaten: op deze route zijn we zelden of nooit alleen. Op deze locatie zaten we met zeven personen en vijf ervan sliepen op een zaal en die andere twee boven ergens. En we doen ook samen eten dus het is gezellig aan de tafel met ons zevenen. Er zat een gemêleerd gezelschap bestaande uit een  franse advocaat, een Franse accountant, een Japanse professor, een hippy uit Frankrijk en wij. Na het avond eten gaan de meesten naar bed en dus wij ook en die Japanner die snurkte het hele bos om. Ik heb tot twee uur geen oog dicht gedaan.  Toen we ‘s morgens na een redelijk ontbijt vertrokken was de Japanner al een keer terug geweest om zijn gps op te halen. Die was hij vergeten. Verstrooid noemen ze dat.  Men zegt dat deze route die we nu lopen het mooiste stuk is van de GR 65. De GR 65 loopt van Le Puy, waar we gestart zijn naar Sain Pied Le Port, waar we hopen ik gaan eindigen. De totale afstand is ongeveer 750 km maar juist in dit weekend lopen echt een heleboel Fransen dit stuk waar we nu lopen.  Omdat ze bijna allemaal vakantie hebben. Dus het is druk in de overnachtings plaatsen. Waar we afgelopen nacht geslapen hebben was een heel klein dorpje met een prachtige gite. Mevrouw had uitstekend gekookt en ook goed voor het ontbijt gezorgd en zoals gezegd we waren niet alleen: twee Franse dames die we onderweg ook al een paar keer gezien hadden en twee  engelse heren. De route van vandaag liep redelijk vlak maar wel heel erg mooi en na 25 km zijn we aangekomen in Aumont Aubrac. Zie de foto. De herberg waar we nu slapen heeft plaats voor 34 personen en die zaten vanavond allemaal bij elkaar aan tafel  te eten. Gezellige boel. Nou stelde dat eten niet veel voor: groentesoep, aardappelpuree met een stukje vlees en wat gekookte worteltjes en een stukje cake als toetje. Maar de fles wijn was inbegrepen en die hebben we dan ook maar lekker laten smaken. Morgenvroeg zitten we met dat gele gezelschap natuurlijk weer aan het ontbijt en dan gaat die hele massa aan de wandel naar het volgende plaatsje: Nasbinal. Ik denk dat we daar maar eens zelf gaan koken.  Over die reis gaan we het morgen weer hebben en kijk maar eens naar de foto’s hoe mooi het onderweg was. Nog wat vergeten te vertellen: in deze herberg slapen meer dan 30 personen, in onze kamer slapen vijf personen, waarvan twee Japanners en wij, en een van die Japanners is weer die snurk Japanner. Dat wordt dus weer een onrustige nacht.