15 mei 2019. Naar Carberredondo. 26 km

15 mei 2019 - Caborredondo, Spanje

  Om 7:45 uur vanmorgen stonden we buiten en moesten we de beslissing nemen of we de brug te voet ging nemen of een omweg van 7 km. Er was nog een derde optie en dat was gewoon de trein nemen die zelf over de brug ging! Want ons hostel lag vlak bij het station en de trein zou over een kwartier komen.  Zo gezegd zo gedaan. Na een ritje van 2 minuten waren we al aan de overkant. Uiteraard zwart gereden maar  daar lag niemand wakker van. Na een uurtje wandelen kwamen we in een afgrijselijk industrie gebied. We liepen langs een weg met veel vrachtverkeer, ronkende motoren en meer verkeersgeluid. Hier lag namelijk een vestiging van het chemieconcern Solvay en dat was behoorlijk uitgestrekt. We wilden hier nergens pauzeren en liepen strak verder. Tegen 10 uur waren we gelukkig dit gebied gepasseerd en liepen we een rustige weg op. De volgende bar zouden we stoppen om te foerageren. Maar er kwam geen bar meer. Om 11:00 uur nog steeds niks. Om 11:30 uur nog niks. Om 12:00 uur liepen we het dorp Santillana del Mar binnen en ook daar leek het wel of er geen klap te doen was. Maar niets was minder waar: toen we een hoek om sloegen keken we in een straat vol met mensen en terrasjes.  Dit dorp blijkt beroemd te zijn in Spanje omdat het nog een van de meest authentieke dorpjes is. In ieder geval oud was het wel. Overigens de naam van het dorp bevat drie leugens: op de eerste plaats is het niet heilig (Santa), op de tweede plaats  is het niet vlak (Ilana)  en op de derde plaats ligt het niet aan de zee (Mar). Maar we hebben er wel lekker gegeten en gedronken. Vandaag was het echt warm; het waaide bijna niet en in de volle zon was het zeker 25°. We worden dan ook langzaam lekker bruin.  De Spanjaarden eten ‘s avonds pas omstreeks acht uur en eigenlijk is dat voor ons te laat. Want als je tegen 3 of 4 uur  in de middag binnenkomt en je je gewone verplichte dingen moet doen zoals douchen, de was doen, en een paar pilsjes gaan drinken,  dan is het al gauw zes uur en dan heb je honger. Dan moet je nog twee uur wachten!  Dat is te lang. Maar ja we doen het ermee want het is niet anders. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Elma en Lei:
    15 mei 2019
    Soms zit het mee en soms zit het tegen. Dat blijkt elke dag uit jullie verslag. Uiteindelijk toch altijd slaapplaats, eten en drinken. Houden zo! Nog fijne wandeldagen!